Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, με τη μετάβαση στην απόσταση της διαδικτυακής μάθησης, οι γονείς και οι φροντιστές καταλαμβάνουν ένα κυρίαρχο ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία, ακόμη και παρά τη θέλησή τους. Για αυτόν τον λόγο, είναι σημαντικό να αναπτύξουμε διαδικασίες για την υποστήριξη των φροντιστών στο να βοηθήσουν την εκπαιδευτική ομάδα και τον μαθητή με ειδικές ανάγκες. Ο στόχος αυτών των δραστηριοτήτων είναι να τους προσφέρει τη δυνατότητα να είναι έτοιμοι να συμμετάσχουν, όσο μπορούν/θέλουν, στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Οι Stenhoff και οι συνεργάτες τους (2020) παρουσίασαν κατευθυντήριες γραμμές για την εκπαίδευση των φροντιστών για την παροχή εκπαιδευτικής υποστήριξης σε μαθητές με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού. Παρ’ όλα αυτά, το γενικό μοντέλο πίσω από αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές είναι χρήσιμο για οποιαδήποτε κατάσταση όπου η βοήθεια των φροντιστών είναι αναπόφευκτη. Οι συγγραφείς θεωρούν ότι οι υποστηρικτικές δραστηριότητες των φροντιστών υπάγονται σε μία από τις τρεις κατηγορίες:
(a) παροχή οδηγιών,
(b) παροχή μεμονωμένων εκπαιδευτικών συνεδριών,
(c) συνεχής συμβουλευτική.
Αυτές οι τρεις τύποι υποστήριξης μπορούν να συνυπάρχουν, ανάλογα με τη συγκεκριμένη εκπαιδευτική εργασία που εκτελείται. Οι συγγραφείς συνιστούν στους δασκάλους να αναπτύξουν ένα πακέτο εκπαίδευσης, προσαρμοσμένο στους δασκάλους, που περιλαμβάνει τέσσερα στοιχεία:
- Εξήγηση των δεξιοτήτων.
- Παρουσίαση των δεξιοτήτων στους φροντιστές.
- Παροχή στους φροντιστές της δυνατότητας να εξασκηθούν στις δεξιότητες.
- Παροχή ανατροφοδότησης σχετικά με την απόδοση των φροντιστών.
